I have the future

"I have the future" staat op het T-shirt van het kleine meisje dat mijn nachtbus naar Delhi instapt. Nou ja, nachtbus... in India is centrifuge een adequatere omschrijving: de vele gaten in de weg, de sportieve rijstijl van de chauffeur, de vele onverlichte obstakels zoals koeien en kamelen en de afwezigheid van enige vorm van schokdempers zorgen ervoor dat ik kriskras door mijn slaapcabine stuiter.

"I have the future" is wel toepasselijk. De economische groei in India is duizelingwekkend. Er wordt overal gebouwd, van airconditioned winkelcentra tot wolkenkrabbers. Steeds meer Indiërs dragen echte merkkleding. Het aantal binnenlandse Indiase toeristen stijgt enorm.

Eerder die avond eet ik met een zo’n groep Indiase toeristen. Terwijl bier en whisky rijkelijk vloeien, leren ze me traditionele Hindoestaanse dansen (heel eenvoudig: pak met je linkerhand je rechterelleboog vast en doe met je rechterhand alsof je een nieuwe gloeilamp indraait) Eén van de vrouwen vertelt hoe ze vroeger lerares was, tot haar ouders voor haar een man hadden gevonden. Na haar huwelijk is ze meteen gestopt met werken, zoals het hoort in India. Op de vraag of het niet gek is om met een wildvreemde te trouwen, die je ouders uit één van de duizenden advertenties in de krant hebben uitgekozen, moet ze lachen. Zij had mazzel, legt ze uit, want ze heeft twee weken lang met hem en zijn familie kennis mogen maken voor de bruiloft. Dat is erg lang voor Indiase begrippen. Bovendien was de familie erg aardig. Niet dat ze nee had kunnen zeggen, want dat is not done bij een gearrangeerd huwelijk. Het zou niet eens bij haar opkomen.

Een paar dagen eerder, op bezoek bij een bevriende hoogopgeleide Indiase familie. Alleen de jongste dochter is thuis. Ze is bloednerveus, omdat haar ouders bij de familie van haar beoogde echtgenoot zijn om het betreffende huwelijk door te spreken. Zijzelf heeft alleen een foto van hem gezien. "He's very ugly, don't you think?", vraagt ze terwijl ze een foto toont van een poserende jongeman met een vlassig snorretje. Inderdaad niet moeders mooiste. Maar ook deze assertieve, moderne vrouw zal zich bij de keuze van haar ouders neer moeten leggen.

Dus ja, dat meisje heeft inderdaad de toekomst, denk ik als ik de centrifuge-bus uitstap, en mijn organen weer in de juiste plaats terugdruk. Maar dan wel een toekomst die haar ouders voor haar uitkiezen.